Акт сляпога аддання
і
поўнага любові даверу
пяшчотнай Дзеве Марыі
Пяшчотная Дзева Марыя, я моцна веру, што з вышыні неба Ты
ўдзень і ўначы чуваеш нада мной і над тымі, хто спадзяецца на Цябе. Я вельмі
моцна перакананы, што ніколі не будзе цярпець нястачы той, хто ўсяго чакае ад
Цябе. Таму я вырашыў у будучыні жыць без страху і цалкам даручыць Табе ўсе мае
клопаты.
Пяшчотная Дзева Марыя, Ты ўмацавала мяне ў моцным,
непахісным даверы: я бязмежна ўдзячны Табе за гэту каштоўную ласку! З гэтай
хвіліны я буду спакойна спачываць у Тваім Беззаганным Сэрцы: я буду думаць
толькі пра тое, як Цябе любіць і быць Табе паслухмяным, а Ты ў гэты час, мая
добрая Маці, Сама пакіруеш справамі, найбольш дарагімі майму сэрцу.
Пяшчотная Дзева Марыя, адны сярод дзяцей чалавечых
чакаюць шчасця ад свайго багацця, другія яго шукаюць у сваіх талентах, іншыя
абапіраюцца на дасканаласць свайго жыцця або на стараннасць свайго пакаяння, ці
на моц сваіх малітваў, або на вялікую колькасць сваіх добрых справаў. А я, мая
Маці, пасля Бога я буду спадзявацца толькі на Цябе і адзінай глебай маёй надзеі
будзе маё спадзяванне на Тваю матчыную дабрыню.
Пяшчотная Дзева Марыя, злыя людзі могуць адабраць у мяне
добрае імя і тую малую колькасць дабротаў, што ў мяне ёсць; хваробы могуць
пазбавіць мяне сіл і фізічную здольнасць Табе служыць; я магу таксама, нажаль,
мая добрая Маці, з-за сваіх грахоў страціць Твае ласкі, але мой поўны любові
давер у Тваю матчыную дабрыню... ніколі! Я ніколі яго не страчу..., я захаваю
гэты непахісны давер да майго апошняга ўздыхання! Усе пякельныя моцы не адбяруць яго ў мяне!
Я буду паміраць, добрая Маці, бясконца паўтараючы Тваё бласлаўлёнае Імя,
пакладаючы ў Тваім Беззаганным Сэрцы ўсю маю надзею!
Я маю такое непахіснае
спадзяванне на Цябе, таму што Ты Сама мяне навучыла, найсаладзейшая Дзева
Марыя, што Ты сама міласэрнасць і толькі міласэрнасць.
Таму я ўпэўнены, о добрая і любая Марыя, я ўпэўнены, што
я заўсёды буду Цябе заклікаць, таму што Ты заўсёды мяне суцешыш…; я заўсёды
буду Табе дзякаваць, таму што Ты заўсёды прынясеш мне палёгку…; я заўсёды буду Табе
служыць, таму што Ты заўсёды будзеш мне дапамагаць…; я заўсёды буду Цябе
любіць, таму што і Ты заўсёды будзеш мяне любіць…; я ўсё ў Цябе змагу
выпрасіць, таму што Твая любоў заўсёды будзе выходзіць за межы майго
спадзявання.
Так, толькі ад Цябе, о пяшчотная Дзева, нягледзячы на мае
памылкі, я спадзяюся атрымаць ласку і адзінае дабро, якога я вельмі жадаю:
еднасць з Езусам цяпер і ў вечнасці… Толькі ад Цябе, таму што менавіта Цябе
боскі Збаўца выбраў, каб размяркоўваць усе
ласкі і пэўным шляхам прывесці мяне да Яго. Так, менавіта Ты, мая Маці,
пасля таго, як навучыш спачуваць прыніжэнням і цярпенням Твайго боскага Сына,
прывядзеш мяне да хвалы і слодычы, каб праслаўляць Яго і бласлаўляць, побач з
Табой і разам з Табой, на векі вечныя. Амэн.
У гэтым мой самы вялікі давер і ўся прычына маёй надзеі: Haec mea maxima fiducia, haec tota ratio spei meae! (Св. Бернард).
